Nasze dziś
Nasze życie ma jeden tylko cel – jest nim sama obecność dla Boga.
Nie robimy nic szczególnie użytecznego, ale ta “nieużyteczność” jest wolną przestrzenią, do której Bóg przychodzi, by w niej zamieszkać.
Jesteśmy tu po to, aby jako wspólnota stawać się głoszeniem, częścią misji, do jakiej wezwany jest cały Zakon: mniszki, bracia, siostry, dominikanie świeccy. Jesteśmy tu po to, aby całym swoim życiem mówić o prymacie miłosiernej miłości Boga. I jest to nasze apostolstwo, nasze „święte kaznodziejstwo”- specyficzne, inne, bo dokonujące się przez klauzurową kratę.