Teksty liturgii Mszy św.
Dz 2, 42-47
Ps 118 (117)
1 P 1, 3-9
J 20, 19-31

Co to jest odpuszczenie grzechów? Odpuszczenie grzechów, czyli ten dar, ta łaska przekazana przez Jezusa apostołom? Mowa o tym w Ewangelii według św. Jana.
Otóż każdy z nas, kto odważy się spojrzeć prawdzie w oczy, prawdzie własnych upadków, własnych zdrad, różnego rodzaju koszmarnych pomyłek, niekiedy niezawinio-
nych przez nas albo w jakiejś tylko mierze zawinionych, każdy, kto popatrzy na ruiny, jakie pozostawiamy za swoimi plecami, może zadrżeć, może poczuć się przegrany, może poczuć się zobowiązany do tego, żeby do końca życia dźwigać ciężar poczucia winy. Możemy przeżyć pokusę chęci zatrzymania się w drodze, powiedzenia sobie:
Po tym, co zrobiłem, po tym strasznym złu, którego się dopuściłem, już nie mam prawa do szczęścia, już nie mam prawa spodziewać się niczego dobrego.
Odpuszczenie grzechów to jest ni mniej, ni więcej, tylko powiedzenie przez Boga: Człowieku, to, co się stało, jest częścią twojej drogi, to zło, które się wydarzyło, staje się częścią twojej historii. I Ja dokonuję takiego cudu w swoim miłosierdziu, głębokim miłosierdziu – że to zło będzie sprzyjało twojemu nawróceniu, twojej przemianie. To jest największy cud miłosierdzia.

Wojciech JĘDRZEJEWSKI OP