Teksty liturgii Mszy św.
Ez 33, 7-9
Ps  95 (94)
Rz 13, 8 – 10
Mt 18, 15-20

Piszę ten komentarz częściowo w konfesjonale, w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore. Co roku w czasie wakacji pomagam naszym papieskim spowiednikom. W tym roku ze względu na epidemię dużo mniej ludzi w kościele, a tym samym spowiadających się niewielu. Jest czas na lekturę, modlitwę i pisanie.

W aklamacji przed Ewangelią słyszymy słowa: „W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą, nam zaś przekazał słowo jednania” (por. 2 Kor 5,19). Myślimy o sakramencie pojednania, zwłaszcza że słowa z Ewangelii także są odnoszone do tego sakramentu (czy szerzej do władzy w Kościele): „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 18,18). Mateusz umieszcza ten fragment między opowieścią o zabłąkanej owcy a rozmową o obowiązku przebaczania. U Jana słowa: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”
(J 20,22–23), są słowami Jezusa Zmartwychwstałego. Odniesienie do zmartwychwstania bardzo wyraźnie brzmi w formule rozgrzeszenia: „Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów…”.

Ale słów jednania nie można ograniczać tylko do sakramentu. Każdy z nas dobrze wie, jak wiele znaczą słowa przebaczenia usłyszane od tych, których skrzywdziliśmy, i jak bardzo boli brak przebaczenia. Kolejny fragment u Mateusza to pytanie Piotra, ile razy mamy przebaczać, i odpowiedź Jezusa, że aż siedemdziesiąt siedem razy, czyli zawsze (por. Mt 18,21–22). Przebaczenie obdarza nowym życiem.

W kontekście tego, co napisałem, popatrzmy jeszcze na zakończenie dzisiejszej Ewangelii i obietnicę odnoszącą się do modlitwy tych, którzy zgodnie o coś proszą,
„że to wszystko otrzymają od (…) Ojca” (Mt 18,19). Czym jest „to wszystko”? To Duch Święty posłany „na odpuszczenie grzechów” i uczący nas słów i czynów miłości miłosiernej.

Krzysztof POPŁAWSKI OP , “w drodze” (09/2017)