Za 9, 9-10
Ps 145 (144)
Rz 8, 9. 11-13
Mt 11, 25-30
„ Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” – oto bardzo zaskakujący tekst, w którym Pan Jezus przedstawia siebie słuchaczom. Wnikliwe zasłuchanie w te słowa uświadamia nam, że nie kto inny, ale sam Pan Jezus jest owym prostaczkiem, któremu Bóg siebie objawił. On pierwszy w pełni przyjął, zrozumiał i objawił w sobie Ojca, bo jest z Nim jedno.
Chce też nam powiedzieć, że prostaczkiem jest każdy, kto przyjmuje całym sobą Boga takiego, jakim On się objawia. Tak jak On przyjmuje Ojca. Ideałem prostaczka jest osoba Jezusa Chrystusa.
To On jest ideałem ewangelicznej prostoty w przyjmowaniu Boga – Ten, w którym jest cała pełnia wiedzy i miłości.
Druga część dzisiejszej Ewangelii jest równie zaskakująca. Jarzmo, o którym mówi Jezus to przede wszystkim miłość. To ona nadaje sens wszystkim trudom naszego życia i to ona uczy nas mądrości rozpoznawania sensu we wszystkiem, co się nam przydarza. Sprawia, że jesteśmy pokrzepieni, że jesteśmy mocni i możemy podnieść się i udźwignąć to wszystko, co bez Chrystusa byłoby niemożliwe.
s. Miriam OP
