Teksty liturgii Mszy św.
Ez 34, 11-12. 15-17
Ps 23 (22)
1 Kor 15, 20-26. 28
Mt 25, 31-46

Syn Człowieczy, Król wszechświata, który przyjdzie osądzić wszystkie narody, jednocześnie utożsamia się z najmniejszymi.
On jest obecny w głodnym, spragnionym, w przybyszu, w chorym… Jego twarz jest zakryta w twarzach ludzi udręczonych, nieszczęśliwych, zagubionych.
Tyle razy słyszałam dzisiejszą przypowieść, ale czy rzeczywiście w to wierzę?
Z drżeniem powtarzam za św. Augustynem: „Boję się Boga, który przechodzi obok mnie i już nie powraca”.
Boję się, że nie rozpoznam, że się z Nim rozminę…
Ratunkiem staje się świadczenie miłosierdzia. On sam zapewnia: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”.

s. Stanisława OP