Teksty liturgii Mszy św.
Hi 7,1-7
Ps 147
1Kor 9,16- 19.22-23
Mk 1,29-39

Perłą posłannictwa Syna Bożego jest nauczanie: „ Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, w Dobrą Nowinę o miłości Boga Ojca do każdego człowieka.
Jego głoszone Słowo było pełne mocy „ uczył jak Ten, który ma władzę, a nie jak
uczeni w Prawie”. Po całym dniu ewangelizacji w Kafarnaum idzie do domu Piotra,
gdzie choruje jego teściowa. Prostym gestem dotknięcia Jezus przywraca ją do życia „ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. I usługiwała im”. Odtąd jako pierwsza uczennica naśladuje Tego, który przyszedł do nas jako Ten kto służy, a nie żeby Mu służono”.
Dzieło uzdrawiania leży w sercu mesjańskiej misji Jezusa. „Po szabacie jeszcze wielu uzdrowił i wiele złych duchów wyrzucił”. Jego zbawcza moc wypływa z głębokiej komunii z Ojcem, jest priorytetem, nawet przed służbą. W niej szuka rozeznania i potwierdzenia swojej misji. Gdy mieszkańcy Kafarnaum widzą w Nim tylko cudotwórcę, opuszcza ich. „Pójdźmy gdzie indziej do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem”. Jezus jest wierny swojemu posłannictwu, On wszystkim pragnie objawić Ojca i Jego naukę. Jezus codziennie przychodzi do „Galilei” naszych serc, zaprasza do wiary w zbawczą moc Jego Słowa i naśladowania.

s.Katarzyna OP