Teksty liturgii Mszy św.
Lb 11, 25-29
Ps 19(18)
Jk 5, 1-6
Mk 9, 38-43. 45. 47-48

Chromymi, ślepymi, trędowatymi, kalekimi – takimi czyni nas cieleśnie choroba, a na sposób duchowy – grzech. Jezus wskazuje nam lekarstwo: stanięcie w prawdzie, dotarcie do źródła grzechu, odwrócenie się od zła i jednoczesne opowiadanie się za dobrem, stopniowe kierowanie kroków na drogę pokoju…
W perspektywie Miłości, z Bożą łaską możemy prosić: „od pychy broń swojego sługę, by nie panowała nade mną” . W łączności z Jezusem, widząc swoje błędy, jesteśmy w stanie uznać je i mamy szansę wejść na drogę uzdrowienia. Na niej Pan Bóg pragnie udzielać nam swoich darów, swego Ducha, ucząc, jak iść, co jest życiodajne, co przynosi radość serca.
„Słowo Twoje, Panie jest prawdą” (J 17, 7 b)

s. Elia OP