Teksty liturgii Mszy św.
Hi 38,1.8- 11
Ps 107
2 Kor 5,14- 17
Mk 4,35- 41

Jezus udaje się z uczniami na drugi brzeg Jeziora Tyberiadzkiego. Podczas burzy wiara uczniów zostaje poddana próbie. Samotni w walce z żywiołem, pełni lęku i trwogi o własne życie, zapominają o Nim. W krytycznym momencie budzą śpiącego Jezusa „Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?”. Jedno Jego Słowo pełne mocy ucisza burzę. W ciszy morza słyszą głos Boga! W ich sercach wydarza się teraz prawdziwa burza: „Kim właściwie On jest…?” Podążając dalej za Jezusem znajdą odpowiedź na to pytanie.
Także w naszym życiu trudne sytuacje są wyzwaniem do zawierzenia Jezusowi. Strach i lęk są przeciwieństwem wiary, która „wyczuwa” Bożą Obecność nawet w pozornej nieobecności. Jednak nie wystarczy wierzyć w Boga, ale trzeba wierzyć Bogu. W Jego dobre ręce złożyć siebie, swoje życie i wiedzieć, że ono jest tam bezpieczne. Gdy mamy osobistą relację z Nim, to potrafimy rozpoznawać Jego przychodzenie w naszych ciemnościach. Mamy też moc Ducha świętego, by wierzyć nawet wtedy, gdy On znika nam z oczu, śpi w łodzi naszego życia. Święty Augustyn pięknie poucza nas jak przeżywać walkę duchową: „ Gdy wieje wiatr i unoszą się fale, łódź jest w niebezpieczeństwie. Twoje serce jest zagrożone, rzucane tu i tam(…) Śpi w tobie Chrystus. Co mam na myśli? To że zapomniałeś o Chrystusie. Obudź Go zatem, przypomnij sobie o Nim, pozwól Chrystusowi w tobie powstać, posłuchaj Go. (…) Kim On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne”.
Emmanuel- Bóg z nami- jest zawsze! Słyszy nasze wołanie o pomoc, bo Jego obchodzi nasz los.

s. Katarzyna OP