Teksty liturgii Mszy św.
Iz 40, 1-5. 9-11
Ps 104 (103)
Tt 2, 11-14; 3, 4-7
Łk 3, 15-16. 21-22

W dzisiejszej Ewangelii przewija się pytanie o tożsamość. Ludzi słuchających nauczania Jana i przyjmujących od niego chrzest nawrócenia nurtuje pytanie, kim on jest. Sam Jan natomiast zapowiada przyjście „mocniejszego”, wobec którego jest niegodnym sługą. I dopiero kiedy Jezus modli się po przyjęciu chrztu w Jordanie, otwiera się niebo i odsłaniają się przed oczyma ludzi Boże tajemnice. Na Jezusa zstępuje Duch Święty i wszyscy obecni mogą usłyszeć głos Ojca objawiający prawdę o Nim: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie».
Podobnie i my, kiedy się modlimy, doświadczamy, że obiektywna rzeczywistość chrztu staje się naszą najgłębszą tożsamością. Przez łaskę sakramentu zostaliśmy wprowadzeni w tajemnicę miłości Osób Trójcy. Jesteśmy ukochanymi dziećmi Ojca, odkupionymi przez Chrystusa i odrodzonymi przez Ducha. W naszych sercach daje się usłyszeć głos „ty jesteś moją umiłowaną córką” – „ty jesteś moim umiłowanym synem”. To jest prawda o tym, kim jesteśmy, jaka jest nasza godność i wartość.

s. Stanisława OP ze Świętej Anny