Teksty liturgii Mszy św.
Rdz 15, 5-12. 17-18
Ps 27 (26)
Flp 3, 17 – 4, 1
Łk 9, 28b-36

Wzrok i słuch nie są jedynymi zamysłami, ale najważniejszymi, dzięki którym człowiek kontaktuje się z otaczającym go światem. Biedny, kto nie widzi, jeszcze bardziej pożałowania godny, kto nie słyszy. Wzrok i słuch – to najpierw procesy fizyczne, ale u człowieka stanowią osobowe i duchowe zjawisko, których nauka do dziś jeszcze w pełni nie wytłumaczyła. Od słyszenia rozpoczyna się droga prowadząca do rozpoznawania, zrozumienia, ale również do słuchania, dawania posłuchu i posłuszeństwa, i wreszcie do czynu, działania.
“Jego słuchajcie” – Jezusa, który jest dla nas słowem i prawdą Bożą. Usłyszeć Jezusa można tylko wtedy, gdy się Go słucha – “z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił”.