Teksty liturgii Mszy św.
Iz 45,1,4-6
Ps 96 (95)
1 Tes 1,1- 5b
Mt 22,15-21

Faryzeusze wystawili Jezusa na próbę: „ Czy mamy płacić podatek cezarowi, czy nie?”. Boski Nauczyciel odpowiedział im z wielką roztropnością: „ODDAJCIE WIĘC CEZAROWI TO CO NALEŻY DO CEZARA, ALE BOGU TO CO NALEŻY DO BOGA”. Kolejny raz nie rozpoznali na twarzy Jezusa obrazu Boga, „zmieszali się i odeszli”. Jednak tak naprawdę rozpoznali go i pozostali przy Nim grzesznicy i celnicy. W tej Ewangelii jest ukryta dla nas PERŁA. Na monecie jest wizerunek cezara, a wizerunek Boga jest w sercu człowieka. Bóg z miłości i dla miłości powołał człowieka do istnienia, „STWORZYŁ GO NA SWÓJ OBRAZ I PODOBIEŃSTWO”. CZŁOWIEK JEST BOŻY! Jest to najważniejsza i najpiękniejsza prawda o nas. Jesteśmy drogocenni i bezcenni w Jego oczach, ukochani na wieczność. Św. Ireneusz wyraził to w słowach „Chwałą Boga jest człowiek żyjący ”. To wielkie obdarowanie miłością Boga woła o przyjęcie i odpowiedź. Do takiej komunii z Bogiem prowadzi nas Jezus, który jest Jego wiecznym obrazem. On nam przywrócił godność i wolność dzieci Bożych. Oddając Jemu swoje życie i naśladując Go w miłości, upodobniamy się do Niego oraz stajemy się świadkami niewidzialnego Boga dla drugich.

s. Katarzyna OP