Teksty liturgii Mszy św.
Iz 8, 23b – 9, 3
Ps 27 (26)
1 Kor 1, 10-13. 17
Mt 4, 12-23
Choć Adwent i Boże Narodzenie już za nami, to liturgia słowa niestrudzenie przypomina nam o końcu świata. A to dlatego, że nasze chrześcijańskie życie jest adwentem – oczekiwaniem między pierwszym a ponownym przyjściem Chrystusa. I choć bardzo łatwo o tym zapominamy, to Jezus mówi do nas wprost: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. Po tych słowach powołuje swoich pierwszych uczniów – braci: Piotra i Andrzeja oraz Jakuba i Jana. Ludzi zajętych i utrudzonych swoją codziennością i pracą – jedni łowią ryby, drudzy naprawiają sieci. Jedni i drudzy wstają i idą za Jezusem, aby usłyszeć, co głosi, zobaczyć, jak głosi i jak uzdrawia wszelkie choroby i słabości.

Bardzo często naszą więź z Bogiem warunkujemy naszą kondycją. Wielokrotnie chcemy własnymi siłami połatać nasze życie, jak Jan i Jakub sieci. Pokonać nasze grzechy, nasze słabości i dopiero wtedy pójść za Jezusem. „Panie, nie jestem godzien” i kropka. Tu wielu z nas chciałoby ją postawić. Ale wiemy, że w tym zdaniu setnika jest ciąg dalszy – „ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”. I dzisiaj Jezus mówi do nas te słowa uzdrowienia: Pójdź za Mną. Nieważne, gdzie jesteś i jak się czujesz. Czy sieci twojego życia są w dobrym stanie czy nie. Czy wszystko jest uporządkowane, czy może jest porozrywane i pozornie do niczego się nie nadaje. Apostołowie zostawili to, co mieli, i poszli za Jezusem. Na tej drodze nie tylko byli świadkami, ale sami doznawali uzdrowienia – najpierw ze swoich fałszywych wizji, potem z lęku, aby w końcu przejść przez najgłębsze cierpienie do największej radości – od śmierci do zmartwychwstania Pana. Odkryli, że Ten, który ich powołał, jest Zbawicielem.

To doświadczenie sprawiło, że sieci ich życia zostały połatane. I już więcej się nie rozerwały, mimo obfitości przeżyć – tak dobrych, jak trudnych. Nie zniszczyła ich nawet śmierć, bo oddali życie z powodu Jezusa. Sami by tego nie dokonali, a ufając Panu, osiągnęli życie wieczne. Dlatego nie zastanawiajmy się, tylko pójdźmy za Jezusem i razem z Nim naprawiajmy sieci naszego życia – „bo bliskie jest królestwo Boże”.
Mikołaj Walczak OP, “w drodze” (01/2023)